The Dust Bowl (Burza piaskowa) to opowieść o indywidualnych występkach, która stwarza możliwość zrównoważonej (i wyważonej) konstrukcji w obrębie wspólnoty. To portret tych, którzy walczą za nas, gdy my oglądamy w piżamach reality show… Vic Pereiró przybywa do Poznania świadomy swej skończoności, chęci dzielenia się i umiejętności tworzenia dynamiki tłumu – czy to w postaci wojska, czy procesji pijanych jednostek – za każdym razem, gdy służy to indywidualnej zbiorowej transformacji zmierzającej do zbudowania wymarzonej wspólnoty. Oto Bunt.
The Dust Bowl opowiada o tym, jak trudno jest człowiekowi nadal istnieć, i o wyzwaniu, jakim jest wyginięcie przez samozniszczenie. Proponuj, aby człowiek stawił czoła tej sytuacji przez radykalną zmianę, kolejny ewolucyjny krok adaptacyjny. Samotransformację jednostki w nowe JA, aby skonstruować MY, które tworzy zrównoważone BYĆ. Nowy społeczny model współistnienia.
THE DUST BOWL
Żyjemy w ciągłym stanie po-wojny, który co rano wita z zadowoleniem nową walkę, ani na chwilę nie zatrzymując się, by oddać hołd poległym.
Szybko.
Czysto.
Niezapowiedziane zagrożenie tajfunem pod błękitem nieba błogosławionego tęczą...
Uzależnieni noszą nazębne gadżety – od podróbek po prawdziwe, jeżdżąc na różowych jednorożcach w błotnym potrzasku…
Przywiązani do przyjaznych kaktusów robotnicy bez rękawic kurczowo trzymają się chwili… Terroryści słów i uliczni muzykanci interpretują melodie nadziei na częstotliwościach trudnej asymilacji percepcyjnej…
Szybko.
Czysto.
Świeże powietrze oczyści najbardziej nieustępliwych porannych oszczerców. Szybko.
Czysto.
Dzięki sponsorom.
Legalnie.
Świat to tylko kolejna niemądra piosenka o miłości, więc:
Dołącz do śpiewu!
Śpiewajmy razem!
Legalnie.Poznaj Vica Pereiró:
Vic Pereiró to hiszpański artysta multimedialny i bliski współpracownik Nástio Mosquito. Pracował m.in. jako reżyser niezależnych filmów dokumentalnych, jest zaangażowany w projekty muzyczne, interwencje w przestrzeni publicznej oraz akcje społeczne. W Poznaniu poznamy go jako artystę audiowizualnego. Jego wielokanałowa instalacja jest próbą zobrazowania autodestrukcji, która coraz częściej jest wpisana w nasze życie. Kiedy pomyślimy o stanie świata, w którym żyjemy – chociażby o kwestiach ekologicznych, wszystko skłania do postawienia diagnozy, że destrukcja po prostu się dzieje. Jest nie tyle zagrożeniem, co faktem. Czy destrukcji świata można uniknąć? Czy pozostanie po nas tylko tytułowa miska kurzu?
Vic Pereiró obecnie mieszka i pracuje na Południu. Jest honorowym członkiem pokolenia odpowiedzialnego za wynalezienie cmentarza nieszykanowanych marzeń. Jako dziecko postanowił zmienić swoje imię – na nic się to nie zdało. Siedem lat temu zmienił swoje nazwisko – bez zbytniego odzewu. Dwa lata temu poddał się przeszczepowi wartości bez znieczulenia – podziałało. To właśnie wtedy odkrył, że jego diagnoza to „błędny idiota”, co pozwoliło mu przeprowadzić proces transformacji, która obejmuje odnalezienie zasadności swojej jaźni.
Poznaj Vica Pereiró: