O czym pisałaby Maria Konopnicka, gdyby żyła w dzisiejszych czasach? Co zawierały listy spalone przez jej córki? Co jest zapisane w rytmie jej wierszy? Jakie nienazwane pragnienia, tęsknoty? W epoce pozytywizmu pisząca kobieta musiała mierzyć się z obyczajowymi ograniczeniami, iść na kompromisy z czytelnikami, siebie samą przemilczać, kierować pióro na „sprawy ważne”. Spektakl jest fantazją na temat Konopnickiej. Pisarka odtwarza spalone listy, notatki na marginesie, przemilczane dekady spędzone wspólnie z Marią Dulębianką, zwaną przez nią „Pietrkiem z powycieranymi łokciami”. Bada, z jakich pragnień, celów, postaw się składa.