Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

21 - 30/06/2019

fot. Luc Depreitere
Galeriafot. Luc Depreitere
  • „Gdybyśmy mieli wpisać się w Armię jednostki, by użyć idei Nástio Mosquito, stanowilibyśmy część piechoty. Dokładnie tak nazywa się nasza grupa taneczna: »piechota«, czyli – w języku niderlandzkim – »voetvolk«. Nasi żołnierze nie mają koni ani wymyślnych mundurów, lecz jedynie ciało, które mogą rzucić na linię frontu. Mimo wątpliwości co do wojennej symboliki nie uważamy, że konflikty są same w sobie czymś złym. Jeśli narastają przyzwoicie i uczciwie, mogą być początkiem czegoś nowego i pięknego – zarówno w sztuce, jak i w życiu. Jeśli jednak brakuje im jakiejkolwiek przyzwoitości, mogą przekształcać się w wojny i nie może z nich wynikać nic pięknego.

    Spektakl It’s going to get worse and worse and worse, my friend (Będzie coraz gorzej i gorzej, przyjacielu) dotyczy siły przemówień, które mogą być potężną bronią. Od wieków przemówienia oczarowują niezliczone masy i pobudzają je do działania – zarówno na rzecz dobra, jak i zła. Przemówienia wszczynają rewolucje i rozpętują wojny – jedynie siłą swoich słów. Jednak przemówienia nie tylko napawają entuzjazmem słuchaczy, lecz także równie często wprowadzają w trans mówcę, który zatraca się w strumieniu słów, w obsesyjnym i ekstatycznym sposobie mówienia. W wielu przypadkach siła wypowiedzi zależy od siły transu, w którym znajduje się mówca.

    W It’s going to get worse and worse and worse, my friend Lisbeth ukazuje w swoim tańcu stan ekstatycznego perorowania. Wykorzystujemy przy tym fragmenty przemówienia ultrakonserwatywnego amerykańskiego ewangelisty Jimmy’ego Swaggarta. Początkowo jego mowa jest przyjazna i uspokajająca, jednak z jego kompulsywnego pragnienia przekonywania słuchaczy wyziera stopniowo rozpacz, aby ostatecznie obnażyć swoją najgłębiej skrywaną istotę: przemoc”.

    — Lisbeth Gruwez & Maarten Van Cauwenberghe, Voetvolk


     

  • Lisbeth Gruwez to belgijska tancerka i choreografka. Współpracowała z m.in. Janem Fabre, a także innymi znanymi belgijskimi zespołami: Needcompany, Janem Lauwersem, Grace Ellen Barkey, czy Sidi Larbi Cherkaoui. Od 2007 roku, razem z Maartenem Van Cauwenberghe współtworzy duet Voetvolk.

    Poznaj Lisbeth Gruwez: